در جایی خواندم که عطایای خداوند مدال افتخار برای نمایش روی سینه ما نیستند بلکه آنها وسایلی برای انجام محبت و اراده خداوند از طریق ما به دیگران هستند و در این پرسه ما فقط نقش شیر آب را داریم.
اگر با این دید به عطایا نگاه کنیم درمیابیم که جلال خدمات ما فقط و فقط از آن خداوند است؛ چرا که او صاحب بی چون و چرا ی جلال است
جلال بر نام تو ای قدوس بی همتا، ای رب جلال، ای شاه شاهان، میپرستمت و میستایمت که لایق و سزاوار ستایش و پرستش هستی. برای من هیچ افتخاری بیشتر از این نیست که غلام و کارگر درگاه تو باشم
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر